Minuten van liefde met Maria

– Geestelijke post –

Moed en sereniteit

Drie van onze grote kinderen hebben al enkele jaren het gezin moeten verlaten, vanwege het ontbreken van werkgelegenheid in onze streek. Het komt ons voor dat wij hen de best mogelijke opvoeding en de best mogelijke geestelijke vorming hebben gegeven.

Zij wonen in een grote stad en wij geven hun ons vertrouwen. Lange tijd hebben zij voor ons de waarheid verborgen. Wij zijn bejaard en de te grote afstand verhindert ons hen te bezoeken.

Zie hoe mijn zoon ons in een recent bezoek over zijn levensstaat heeft ingelicht. Hij doet niets meer aan de godsdienst en woont met een vrouw samen; bovendien hebben ze een kind. Later vernemen wij dat de twee andere kinderen onder gelijkaardige omstandigheden leven.

De schok was verschrikkelijk. Ik had me nooit voorgesteld dat zoiets verschrikkelijks ons zou overkomen. Ik heb gehuild en ben er ziek van geworden; ook mijn man, een weduwnaar met wie ik getrouwd ben en die zeer goed voor mij en voor mijn kinderen is, heeft er een enorm verdriet om gehad. Het zijn mijn drie kinderen die mij doen sterven. Wat zal er van die van mijn man worden, die ik evenzeer lief heb als de mijnen? Wij willen nu niet dat zij de huiselijke haard verlaten, en toch is het ook in onze milieus erg droevig gesteld.

Wij hebben een groot vertrouwen in Maria en sinds lang hebben wij een grote verering voor Haar. Ons geloof heeft nooit gefaald, maar ik ben zo geschokt dat ik niet meer weet wat ik er van moet denken. Wij hebben alles opgeofferd voor het geluk van onze kinderen en het is hun eeuwig heil dat ons het meest na aan het hart ligt.

Tegenover al deze problemen zij wij zo gebroken, dat wij niet meer weten wat te zeggen om hen tot nadenken te brengen en hen helder te laten zien. Ze zijn goed voor ons en zij hebben mooie kwaliteiten, maar het leven van de jongeren is heden ten dage moeilijk. We begrijpen niet hoe het zo heeft kunnen lopen. Ik heb nog nooit zoveel verdriet in mijn leven gekend. Al de beproevingen uit het verleden waren maar bloemen, vergeleken met dit. Help mij, ik smeek het u.

Een mama

Het eeuwig heil van uw kinderen was en blijft uw grootste zorg. Gesterkt door een geestelijk gegeven vorming, door een goede opvoeding, hoopte en verlangde u met reden dat uw jongeren, als ze groot zijn, de in de ouderlijke haard de uitgezette weg zouden volgen.

Uw geloof, uw mariale devotie waren voor u bijna een verzekering, een waarborg geworden voor een goed georiënteerd leven van uw kinderen.

Men moet niet wanhopen. De verwarring die heden ten dage heerst, de erotiek die als een noodlottige stortvloed losbreekt, de godsdienstige vervreemding die verrast en alles omvergooit, die de jongeren en de minder jongeren schade toe brengt, en van hen bovendien een gemakkelijke prooi maakt voor de reeds van seksualiteit verzadigde generatie, voor de pornografie aangeboden door de commerciële reclame. Zeer talrijk zijn echter zij die verlangend uitzien naar de echte bevrijding, dat wil zeggen naar een vernieuwing van het innerlijke leven, dat bijdraagt aan het ware geluk.

Blijf sterk in de beproeving, ondersteund als u bent door uw goede en begrip tonende levensgezel. Weet dat de in de jeugd ingeprente geestelijke grondbeginselen, zelfs als zij gedurende bepaalde jaren verstoringen kennen, op een of andere dag naar boven komen en de valse oriëntaties verjagen, die door de omstandigheden of door de gebeurtenissen zijn veroorzaakt.

Mag dit lijden, zo hevig als het uwe momenteel ook is, dat u in het meest intieme van uw wezen breekt en u de indruk geeft dat uw opvoedkundig werk totaal vernietigd is, een potentieel van verdiensten worden, die u vergaart om de noodzakelijke genaden te verwerven, die een terugkeer naar God zullen mogelijk maken, gepaard gaande met gevoelens van berouw die een intensere nederigheid en een sterkere liefde bevorderen.

Aanvaardt deze beproeving zonder het te begrijpen. Maak er een offergave van aan Christus, onze Heiland, die aan het Kruis in geestelijk opzicht leed, bij de gedachte aan al die zielen die verloren gingen zonder gebruik te maken van deze overvloedige bron van genaden, die Zijn wrede Dood ging tevoorschijn doen komen voor het welzijn van de mensheid. Gaat met moed en kalmte voort in Zijn voetsporen. Dat uw calvarieberg een springplank van liefde voor de uwen mag worden, want u bent het instrument van de Voorzienigheid, de weg van de genade naar hen die u bemint. “U bent gebroken”… herinner u dat “God recht schrijft op kromme, gebroken lijnen”.

Marie-Paule

(Revue de l’Armée de Marie, volume III, numéro 4)