U bent bevoorrecht te zijn opgegroeid in een christelijk gezin. Deze basisvorming heeft uw leven getekend, zozeer dat u op uw hoede bent in deze moeilijkheid die lijkt op te duiken en die geheel niet verontrustend is want zij is de normale weg van de geestelijke opgang.

Bidden met gemak, met smaak, dat is troostvol voor de ziel, want ze ervaart een zekere vreugde, een zekere zoetheid bij het uitvoeren ervan, vooral daar ze de indruk heeft de Heer levendig lief te hebben.

Maar, wanneer een periode van dorheid zich voortdoet, wanneer het moeilijk is om te bidden of men er zelfs een bepaalde afkeer voor voelt, wanneer de indruk van een afstandelijke of onbestaande God ons martelt, dat is geheel niet geruststellend voor de ziel die eerder vervuld was van vurigheid. Dan breekt het moment aan van de inspanning, van de onbeantwoorde elans, van een zoektocht naar een God die lijkt zich te verstoppen.

Wanneer men dan bidt, is er veel verdienste, omdat er geen zoetheid is, geen vreugde. In het eerste geval is uw gebed als een bloem dat aan de Heer wordt aangeboden, maar gezien het gemak en de zoetheid uw deel zijn, lijkt het of u zelf het parfum ontvangt dat de bloem voortbrengt.

In het tweede geval, uw dor gebed, uitgevoerd met liefde, wordt de offerande van een bloem die de Heer ontvangt met het parfum, Hij is het die alles toe krijgt.

Zoals u ziet, de onvrijwillige dorheid (degene die ons overkomt als er geen zware fout is begaan die ons scheidt van God) duidt niet op een einde in uw geestelijk leven; ze verstevigt eerder uw spiritualiteit om u vervolgens innige momenten met de Heer voor te bereiden. Maar, wees altijd voorzichtig wanneer u de voldoening kent van het gemakkelijke gebed, want er is een zeker gevaar van ter plaatse te blijven trappelen in een soort van zelfgenoegzaamheid of van veiligheid die de deur kan openen voor een bepaalde geestelijke hoogmoed. De inspanning daarentegen verplicht u waakzaam te blijven, in een houding van nederigheid, in de zoektocht naar een god die ver lijkt en die nochtans heel dichtbij is en u bemint.

De geestelijke dorheid is een soort van zuivering die men niet moet vrezen. Mijn antwoord zou anders zijn als het zou gaan om een breken met de Heer, door een ernstige fout, maar dat is niet uw geval. Ook, om de moeilijkheid te ontwijken in deze perioden van droogte, waarin het onmogelijk is voor de ziel om een gebed te prevelen, is het voldoende om in een houding van liefde te blijven of om langzaam de mooie en diepzinnige gebeden uit je jeugdjaren te mediteren; deze voorgemaakte gebeden betekenen dan een kostbare steun.

Het is triest dat we deze formules hebben doen verdwijnen, terwijl ze zoveel zielen hielpen bij hun opstijging naar God. Wat beklaag ik onze dierbare jeugd die we beroofd hebben van we deze vorm van toevlucht tot God, onder het voorwendsel ze te wennen aan het formuleren van hun eigen gebeden. Er is geen ziel op aarde die vroeg of laat geen stop kent, een leegt die martelt, of zelfs een zekere vorm van afkeer voor het gebed; het is op dat moment dat deze spirituele rijkdommen meer dan ooit noodzakelijk zijn om de ziel in nood tot hulp te komen.

U zal er doorheen komen; heb vertrouwen, want alles veranderd in diepe vreugde wanneer we het geluk en de vrijgevigheid hebben om de moeilijke, monotone uren te aanvaarden, waarin we verloren lijken.

Het goddelijke licht en de goddelijke warmte volgen onvermijdelijk en worden gesmaakt met meer vreugde en liefde. Houd goede moed.

Marie-Paule

(Revue de l’Armée de Marie, volume I, numéro 3)