Minuten van liefde met Maria
– Geestelijke post –
De Anonieme Alcoholisten
Sta mij toe, als vader van een gezin die nu lid is van de A. A. (Anonieme Alcoholisten), om mijn geschiedenis te vertellen.
Jaren lang heb ik gedronken. Vaak heb ik mijn salaris met drank er doorheen gejaagd. Mijn vrouw en mijn kinderen hadden praktisch niets en toch ging ik door met drinken. Wat kan men dom zijn als men zijn hoofd verliest!
Op zekere dag, ik weet niet waarom, schaamde ik me tegenover de goedheid van mijn gezin, dat tot armoede was vervallen. Het maakte mij bang mijzelf in de afgrond te zien – en dat ik daarbij mijn dierbaren met mij meesleepte.
Het heeft mij veel moeite gekost om er weer bovenop te komen. Hoe moet ik het uitleggen, dat mijn wil (ik meende er geen meer te hebben) een zodanige transformatie heeft ondergaan, dat ik nu in staat ben weerstand te bieden als er zich verleidingen voordoen; dat maakt mij zo gelukkig. Vanwaar krijg ik deze kracht die mij onbekend was?
En zie nu, nadat ik sinds twee jaar weer regelmatig aan het werk ben gegaan en op die manier voor mijn gezin – dat gelukkig is – een minimum aan comfort heb verschaft, hoe ik onlangs heb ontdekt dat mijn derde zoon is begonnen te drinken en zijn werk verwaarloost.
Mijn vrouw verdient het niet nog langer te moeten huilen. Ik ben de schuldige. Wat een slechte herinneringen komen er in haar gedachten terug; ik durf er niet met haar over te spreken.
Sinds twee jaren heb ik mijn café-vrienden niet meer teruggezien. Nu is het mijn zoon die zich grote moeilijkheden op de hals gaat halen; ik zou dat willen voorkomen. Het geluk zoeken op de bodem van een fles, is zijn eigen moeilijkheden en die van anderen vergroten.
Ik heb met mijn zoon een gesprek proberen aan te gaan… hij wil het niet begrijpen. Hoe zou ik hem over het verdriet kunnen spreken dat hij zijn moeder aandoet, nadat ik haar zelf zoveel verdriet heb aangedaan…?
Ik voel me zo onbeholpen tegenover mijn zoon en mijn vrouw. Deze vertrouwelijke mededelingen doen me goed. Het is nog ver van mij om de aantrekkingskracht van het geestelijke leven bij anderen te begrijpen, maar ik kan u wel zeggen dat ik in uw tijdschrift [altijd] de rubriek ‘geestelijke briefwisseling’ opzoek, die ons helpt het te begrijpen.
Een gelukkige Anonieme Alcoholist
Deze vertrouwelijke mededelingen zoals u die in alle eenvoud vertelt, toont aan dat u een hart hebt dat heen en weer geslingerd wordt tussen de weldadige vreugde van een geregeld leven en de smartelijke ongerustheid, die uw vaderhart beklemt tegenover de onverantwoordelijkheid van uw zoon, die zich op een teleurstellende weg begeeft waar hij gebroken en verwond uit zal komen.
Met uw levenservaring zou u hem, door raadgevingen en vertrouwelijke gesprekken, de teleurstellingen kunnen besparen die hem te wachten staan. Er zijn echter karakters die geen enkele inmenging toestaan in hun persoonlijke leven en die des te meer weerstand bieden naar mate er meer druk op hun wordt uitgeoefend. Hun hoogmoed en eigenwaan betreffende de moeilijkheden en de ellende die zij zichzelf op de hals halen, dient gebroken te worden. Dat gebeurt pas op het moment dat zij zich bewust worden van hun zwakheid. Dan pas kan de nederigheid hen overeind helpen.
U geeft een prachtige getuigenis ten gunste van uw vrouw, die de charme van een huiselijke haard moet ervaren, waarvan de waarde is toegenomen. Aarzel niet uw teruggevonden geluk en vreugde te benadrukken. Deze gelukkige gevoelens zullen ook doordringen in de gedachtewereld van uw kinderen en zal hen helpen te begrijpen dat het ware geluk steeds binnen ons bereik ligt.
Breng voor uw kinderen zoveel geduld op als uw vrouw heeft gehad met uzelf. Het verdriet dat u vreest, zal door uw welwillende houding voor haar in ruime mate worden verzacht. Het leven kent moeilijke tijden om door te komen, maar deze worden minder zwaar als de echtgenoten met hun tweeën de last van het kruis dragen.
Degenen die verslaafd zijn aan de drank, lijken soms geen hart te hebben… maar als men het drama kende dat zich in hun ziel afspeelt, wegens hun verborgen ontreddering en wegens hun schrikbeeld, zouden de gevoelens veranderen; het zijn mensen, die gevangen gehouden worden door de erfelijke belasting en die, als ze eindelijk hulp vinden, door hun moed en hun volharding bewijzen dat er in hun hart opwellingen van edelmoedigheid en van goedheid verborgen liggen.
Het is de kracht van de genade die alles ten goede keert. De onverwachte krachten die u ondervindt, zijn daar een overduidelijke getuigenis van. U, die tot de groep van de Anonieme Alcoholisten behoort, weet reeds dat het gebed een machtig middel is tot transformatie. Het is een mooi gebed, dat u tot het uwe hebt gemaakt: “Mijn God, geef mij de KALMTE de dingen te aanvaarden die ik niet kan veranderen, de MOED om de dingen te veranderen waartoe ik in staat ben, en de WIJSHEID om het verschil daartussen te kennen”. Blijf steeds de vreugde voor uw dierbaren!
Marie-Paule
(Revue de l’Armée de Marie, volume III, numéro 7)